Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Ξεφαντώστε με… Διαόλου Κάλτσες στην Ακτή Πειραιώς!


«Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα
Κι εγώ δεν έχω για νοίκι…»


Για νοίκι μπορεί να μην έχουμε αλλά για τους «Διαόλου κάλτσες» κάτι θα βρούμε!
Σε μια νέα «σκοτεινή εποχή», στη γνωστή μουσική σκηνή, μια μαγική ιεροτελεστία-πρόταση προκάλεσε με επιτήδειο τρόπο τη συνάντηση 5 χαρισματικών και ευφυών προσωπικοτήτων. Ο Γιάννης Ζουγανέλης και ο Σάκης Μπουλάς, σταθεροί συνεργάτες της «ΑΚΤΗΣ», ξαναβρίσκονται μετά από 3 χρόνια με το Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και υποδέχονται στην συντροφιά τους τον Μπάμπη Στόκα. Μαζί τους ο «άνθρωπος ορχήστρα» Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος. Οι «Διαόλου κάλτσες» είναι η φετινή παρέα της «ΑΚΤΗΣ» -μια σπουδαία καλλιτεχνική συνάντηση- που για άλλη μια φορά να πρωταγωνιστεί στις μουσικές προτάσεις της νυχτερινής Αθήνας.
Tα καλά τραγούδια είναι ο άξονας της φετινής παράστασης!
Χιούμορ, άφθονη σάτιρα στην πολιτική αλλά και στην καθημερινότητα, stand up comedy και interactive στοιχεία, ανατροπές… «για να γελάσει το χειλάκι μας» που συνυπάρχουν αρμονικά με τις αγαπημένες μελωδίες όλων.
Τη φετινή χρονιά έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα πολλά -επιπλέον- καινούργια τραγούδια, νέα σκετς και άλλες απρόβλεπτες(!) εκπλήξεις σε έναν πλήρη ανακαινισμένο χώρο, όπου για άλλη μια φορά το κοινό συμμετέχει ενεργά...
Λίγο πριν αρχίσει το πρόγραμμα, μία στρογγυλή οθόνη με μία φάτσα ολίγον διαβολική και με τη φωνή του Γιάννη Ζουγανέλη μας καλωσόρισε με ιδιαίτερο τρόπο, για να παίξουν στη συνέχεια τα στιγμιότυπα από τις συναντήσεις τους και τις πρόβες. Έξυπνο εύρημα για να μη βαρεθεί ο κόσμος περιμένοντας.
Και σιγά-σιγά τα όργανα παίρνουν φωτιά με τη «Βροχή» του Μάνου Χατζιδάκι, λίγο πριν ο Σάκης Μπουλάς ανεβεί επί σκηνής ερμηνεύοντας την «παράβαση» του Διονύση Σαββόπουλου, για να τον συνοδέψουν και οι υπόλοιποι συντελεστές στο ρεφραίν. «Τι είναι αυτό που μας ενώνει», στη συνέχεια και τη σκυτάλη παίρνουν οι νεαρές τραγουδίστριες Φιόνα Τζαβάρα, Ζηνοβία Αρβανιτίδη, Μίκα Δαρμάνη. Ξεχωρίζει η Φιόνα Τζαβάρα στο πρώτο μέρος. Και οι τρεις τραγουδούν αξιοπρεπέστατα και έχουν πολύ καλή σκηνική παρουσία. Η ορχήστρα αποτελείται από δέκα εξαιρετικούς μουσικούς, που δένουν πολύ καλά μεταξύ τους.


Ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος με το γνωστό του μπρίο ζεσταίνει τον κόσμο και τραγουδά τη διασκευή της «Γοργόνας» και το δικό του «Γαμώ την καταδίκη μου». Αποτελεί τον άνθρωπο μπαλαντέρ, που παίζει όργανα, τραγουδά, σατιρίζει και εντέλει κερδίζει τις εντυπώσεις, καθώς πρόκειται για μία πολυσχιδή μουσική προσωπικότητα που διέπεται από σεμνότητα και μεγάλη αγάπη γι’ αυτό που κάνει.
Ο Σάκης Μπουλάς δε σταματά να μας εκπλήσσει με τις μπριόζες ερμηνείες του. «Φλασάκι», «Νύχτωσε νύχτα», «Δε λες κουβέντα» είναι μερικά από τα τραγούδια που απλόχερα μας χάρισε, ενώ στο «Πάτωμα» συγκλονίζει και στο «Αυτή η νύχτα μένει», στο πρόσωπό του συναντάμε επιτέλους την τίμια, αρρενωπή και άκρως συνταρακτική ερμηνεία του τραγουδιού αυτού. Στα κωμικά σκετσάκια απλά λύνεσαι στο γέλιο, με το αβίαστο χιούμορ του.
Ο Μπάμπης Στόκας συγκινεί με τις ερμηνείες του και την ηρεμία του, καθώς αβίαστα ισορροπεί ανάμεσα στους τέσσερις άλλους συντελεστές, αναλαμβάνοντας καθαρά τραγουδιστικό ρόλο. Έχει ωριμάσει πολύ ερμηνευτικά ο Στόκας και αυτό τον κάνει να ξεχωρίζει. Ακούσαμε τραγούδια από την εποχή των Πυξ Λαξ αλλά και από την προσωπική του δισκογραφία, ενώ στα ντουέτα με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα αλληλοσυμπληρώνονται και αποδίδουν τα μέγιστα. Συγκινητική η στιγμή της ερμηνείας του «Εκεί στο Νότο», από τους δυο τραγουδοποιούς.
Η περίπτωση του Μαχαιρίτσα είναι ιδιαίτερη. Πώς γίνεται τέτοια ευαισθησία στα τραγούδια να συναντά τέτοιον κυνισμό επί σκηνής; Με ολίγον ζαμανφού ύφος, χαλάει τη σκηνική του παρουσία, ενώ μουσικά και ερμηνευτικά είναι πολύ δυνατός. «Τερατάκια τσέπης», «Τόσα χρόνια μια ανάσα», «Έλα ψυχούλα μου» είναι ορισμένα από τα επιλεγμένα κομμάτια του.
Η μεγάλη είσοδος του Γιάννη Ζουγανέλη ξετρέλανε το κοινό, καθώς δεν αφήνει χείλη που να μη γελάσουν. Ακομπλεξάριστος, δοτικός, επικοινωνιακός, αποτελεί παράδειγμα σκηνικής παρουσίας και interactive καλλιτέχνη. Διακωμωδεί τραγούδια όπως το «Σιγά μην κλάψω» του Γιάννη Αγγελάκα και την «Αττική Οδό», που τραγουδά η κόρη του, Ελεωνόρα Ζουγανέλη. Ενθουσιάζει με το beat box τζαμάρισμα με το τρομπόνι του Κωνσταντόπουλου, καθώς και με το ιδιότυπο γύρισμα στο παραδοσιακό «Γιάννη μου το μαντήλι σου». Ο Ζουγανέλης είναι ένας καλλιτέχνης που αν δεν τον έχεις παρακολουθήσει από κοντά, είναι σαν να μην τον ξέρεις καθόλου...
Έκπληξη αποτέλεσε η εκπληκτική ερμηνεία της Ζηνοβίας Αρβανιτίδη στο γαλλικό «Je suis malade»...
Σαν σύνολο, το καταπληκτικό αυτό πρόγραμμα έκανε πολλούς να αναφωνήσουν "Ότι καλύτερο έχω δει ποτέ!", ενώ τα 40 ευρώ που είναι η τιμή κατ' άτομο, μοιάζουν λίγα για όλα αυτά που σου προσφέρουν οι συντελεστές!
Αυτό αποδεικνύεται άλλωστε και από το γεγονός ότι στα τελευταία τραγούδια το μισό μαγαζί είναι συνεχώς όρθιο να τους αποθεώνει!
Ένα πρόγραμμα που ευχαρίστως βλέπεις και ξαναβλέπεις...


Μέρος του κειμένου το βρήκαμε στο www.in2life.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...